هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۹۴: دوش با صد عیش بودی، هر شبت چون دوش باد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش با صد عیش بودی، هر شبت چون دوش باد گر چو خونم با حریفان باده خوردی نوش باد هر که جز کام تو جوید، باد، یارب! تلخ کام هر که جز نام تو گوید تا ابد خاموش باد سرکشان را از رکابت باد طوق بندگی حلقه نعل سمندت چرخ را در گوش باد میگذشتی با لباس ناز و میگفتند خلق: این قبای حسن دایم زیور آن دوش باد گه گهی شبها در آغوش خودت بینم بخواب دست من روزی ببیداری در آن آغوش باد تا هلالی لعل میگون تو دید از هوش رفت زین شراب لعل تا روز ابد مدهوش باد هلالی جغتایی