هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۵: یک دو روزی می گذارد یار من تنها مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یک دو روزی می گذارد یار من تنها مرا وه! که هجران می کشد امروز، یا فردا مرا شهر دلگیرست، تا آهنک صحرا کرد یار میروم، شاید که بگشاید دل از صحرا مرا یار آنجا و من این جا، وه! چه باشد گر فلک یار را این جا رساند، یا برد آنجا مرا ناله کمتر کن، دلا، پیش سگانش بعد ازین چند سازی در میان مردمان رسوا مرا؟ غیر بدنامی ندارم سودی از سودای عشق مایه بازار رسواییست این سودا مرا می کشم، گفتی: هلالی را باستغنا و ناز آری، آری، می کشد آن ناز و استغنا مرا هلالی جغتایی