کمال الدین اصفهانی
قطعه ها
شمارهٔ ۳۱۲ - وله ایضا: مرا سیّ و دو خدمتکار بودند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا سیّ و دو خدمتکار بودند همه یک خانه و یک روی و یک رای و شاقانی چو مروارید خوشاب سمن دیدار و خندان و شکر خای همه سر تیز و سخت و چست و چالاک همه پاکیزه روی و چهره آرای یکایک از بن دندان بکارم زده صف در صف و استاره بر پای همه ثابت قدم انگام کوشش همه در وقت راحت لذّت افزای اگر خود فی المثل یک لقمه بودی بخوردندی همه با هم بیکجای بهر کاری که من فرمود میشان بکردندی نجنبیدندی از جای کنون بعضی از ایشان خود نماندند ز آسیب سپهر حادثه زای ز خان و مان بیفتادند ناکام مگر جاجا یکی تنها و دروای دوسه ناخوش قد زشت تبه رنگ ز یکدیگر جدا بیگانه آسای همه بی مغز و سست و کندوکاهل بفرسوده ز چرخ عمر فسای به روز از دست اینم بانگ و فریاد به شب از رنج آنم ناله و وای همی جنبد و زوری نیست در پای نه در ایشان و نه در کار فرمای منم اکنون و این یک لقمة گوشت خداوندا بر این تنها ببخشای کمال الدین اصفهانی