کمال الدین اصفهانی
قطعه ها
شمارهٔ ۱۷۶ - ایضا له: سرورا عرضها نمی باید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرورا عرضها نمی باید که به دست سخن بسوده شود شعر آیینه ییست کاندر وی صورت حالها نموده شود هر کجا تخم مردمی کارند خوشۀ شکر از آن دروده شود زنگ این ننگ از صحیفه نام نه همانا که خود ز دوده شود هر که از شاعران طمع دارد به کدامین زبان ستوده شود؟ بس که نا گفتنی شود گفته هر کجا این سخن شنوده شود هیچ عاقل به خویش نپسندد هر چه از مال ما ربوده شود هست نقصان عرض و وصمت جاه مال کز سیم ما فزوده شود زشت نبود که آن که کان دارد به گدایی به خاک توده شود چه گشاید ترا از آن صندوق که به حرف هجا گشوده شود کمال الدین اصفهانی