کمال الدین اصفهانی
قطعه ها
شمارهٔ ۲۲ - این قطعه در مدح شمس الملّة و الدین شمس الدّین خوارزمی گوید:: ای کریمی که پایۀ قدرت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای کریمی که پایۀ قدرت برتر از اوج چرخ گرانست بر کریمان تو را همان شرفست که مرا ارواح را برابدانست ابر جود تو تا همی گرید کشت زار امید خندان است گشت سرما چنان که در بینی نفس باد همچو سوهانست شمع گردون ضعیف و اندک نور بر مثال چراغ دزدانست روز کوتاه چون من از سرما زانچه بودست نیم چندانست در دهانها فسرده آب دهان از دم سرد همچو یخدانست استخوانها ز لرزه در تن من همه طقطق کنان چو دندانست هرکرا پوستین و پشمینه ست گردن افراز همچو حمدانست پیش از این زمهریرموی شکاف پنبه چون پشم پیش سندانست دفع سرما اگر چه موی کند زآنکه دانا و زانکه نادانست زنخم می لرزد ار چه مرا هرچه مویست برزنخدانست آفتابی ز جود بر من تاب که زسرمام پوست زندانست کمال الدین اصفهانی