کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۶: خه، شاد و کش آمدی کجایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خه، شاد و کش آمدی کجایی؟ شرمت بادا ز بی وفایی کو آن عهد و استواری ؟ کو آن همه مهر و آشنایی؟ خود هیچ ز حال ما نپرسی یک لحظه بنزد ما نیایی جان و سر تو که هم سر آید آن محتشمیّ و این گدایی ما را چو فقاع بسته کردی تا کوزه ز دیگران گشایی گفتی که ز من جفا نبینی هر چند که بیشم آزمایی تقصیر نمی کنی زه تو تو خود نه ز مردم جفایی ای غم ز تو من چه عذر خواهم؟ پیوسته تو در صداع مایی وی وصل ترا چه بود باری کز دور رخم نمی نمایی ای دل تو عظیم تیره رویی وی عقل تو سخت تیره رایی ای اشک تو باری از میانه بر خود زده یی دو روشنایی کمال الدین اصفهانی