کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵: یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم دوستانی که همه یک دل و محرم بودیم نوحریفانی پاکیزه تر از قطرۀ آب بر نشسته بگل و لاله چو شبنم بودیم هر یکی عالمی از فضل و هنرمندی و باز فارغ از نیک و بد گردش عالم بودیم هر کجا بستگیی بود کلیدش بودیم هر کجا خستگیی آمد مرهم بودیم در لطافت همه چون باد صباست عنان در وفا کوه صفت ثابت و محکم بودیم روز کوشش همه هم پشت جوانان بودیم شب خلوت همه یک رویه و همدم بودیم حلقة زلف بتان رشک همی برد زما که ز دلداری در بند دل هم بودیم هر کجا پر هنری یا سخن آرایی بود بدل ایشان نزدیک تر از غم بودیم آنچنان فارغ و آزاد بدیم از غم دل که تو گفتی که نه از عالم آدم بودیم کمال الدین اصفهانی