کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۵: روی بنمای که دیوانه شدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روی بنمای که دیوانه شدم رحمتی، کز غمت افسانه شدم شمع رخسار تو نادیده تمام من دل سوخته پروانه شدم آشناییّ غمت بود سبب کز همه شادی بیگانه شدم باغم دل شکنت در پنجه من بی دل که چه مردانه شدم دام زلف تو ندیدم بر راه ناگهان شیفتة دانه شدم آرزوی لب میگویم خاست نزگزافی سوی میخانه شدم هوس زلف چو ز نجیرم کرد نه ز بی عقلی دیوانه شدم کمال الدین اصفهانی