کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۳: من نه آنم که ز کویت بجفا بر گردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من نه آنم که ز کویت بجفا بر گردم یا ز عشق تو بصر گونه بلا برگردم بیقینم که چو زلف تو نیاید بکفم نافه یی، گر بهمۀ چین و خطا برگردم جان شود قالب من و تو بر تو کر یک دم بسر کوی تو چون باد صبا بر گردم قبلۀ جان منسست آن خم ابروی بطاق زان نماز آورم او را که سزا برگردم من و برگشتن ازین قبله؟ که می فرماید؟ رخصتی بایدم از خطّ تو تا برگردم لطف از آن افزونتر؟ صورت از آن موزون تر؟ دل ازین پرخون تر؟ ایمه چرا برگردم؟ زلف و روی و لب و دندان و خط و خالش بین با کجا عشق نبازم؟ ز کجا برگردم؟ گر بشمشیر جفاهام پی جانم بزنی حاش لله که بجز گرد وفا برگردم گر تو دشنام و جفاهام از آن می گویی تا چو سخت آیدم از کوی شما برگردم از تو ما را طمع کشتن و خون ریختن است نیست ممکن که بدشنام و جفا برگردم کمال الدین اصفهانی