کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۹: من چو بچۀ مهر تو بشکستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من چو بچۀ مهر تو بشکستم وز دست غم تو بی وفا جستم فارغ شدم و زبان بد گویان بر خود چو در وصال تو بستم از آمدنت طمع چو ببریدم از محنت انتظار وارستم گر دست بشستم از تو جایش بود کز دست تو خون بخون بسی شستم صد بار مرا شکست عهد تو من عهد تو هیچ بار نشکتم سر رشتۀ جور و ناز بگسستی من نیز امید از تو بگسستم هستت دگری بجای من، آری شک نیست که من بجای آن هستم لختی بدویدم از قفای تو چون مانده شدم ز پای بنشستم گر با سر مهر تو شوم دیگر شاید که نهی نگار بر دستم کمال الدین اصفهانی