کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۴: مکن بر من ستم جانا از ین بیش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مکن بر من ستم جانا از ین بیش بکارت می نیاید به بیندیش لبت خون می چکاند از دل من نمک خون آورد پیوسته از ریش مرا دل خود ز جور چرخ ریشست تو بیهوده نمک بر ریش مپریش بخون زندگانی تشنه ام زانک که سیر آمد دلم از هستی خویش ازین پس دست ما و دامن صبر ببینم تا چه خواهد آمدن پیش همی یکسان نماند کار گیتی گهی نوشست کار او و گه نیش بصبر احوال دیگر گون شود هم کسی باید که دارد صبر ازین بیش ز تو روزی بکام دل رسم لیک بخون دل بر آید کار درویش کمال الدین اصفهانی