کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴: آنچه عشق تو در جهان کردست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنچه عشق تو در جهان کردست بالله ار دور آسمان کردست مهر تو با دلم چه کین دارد؟ که دلم برد و قصد جان کردست آن نه خالت، عکس دیده ما بر رخ نازکت نشان کردست هست نام کلاه تو شب پوش زانکه زلف ترا نهان کردست آفتاب از رخت سپر بفکند ورچه صد تیغ بر میان کردست تا بیاموخت از تو عشوه گری سالها آسمان دران کردست بر من آن زلف پیچ پیچ آخر روی پرچین چرا چنان کردست؟ عشوه ام داده است و بستده جان راستی را بسی زیان کردست کمال الدین اصفهانی