اسیری لاهیجی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۷: ماز عشق یار دردل آتشی افروختیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماز عشق یار دردل آتشی افروختیم هرچه نقش غیر در وی بود کلی سوختیم گر نباشد عشق ما حسنش کجا پیدا شود شمع رویش را ز نور عشق ما افروختیم زنده می سازد لبش هردم هزاران مرده را ما ز لعل او هم اینجا نفخ صور آموختیم چون رواجی داشت در بازار عشقش دین و دل ما بسودای وصالش جمله را بفروختیم در لباس عشق جانان ما لباس جان و تن در فراق او دریدیم و بوصلش دوختیم از فسون عقل نتوان عشق را از دست داد چونکه عمری ای اسیری ما همین اندوختیم اسیری لاهیجی