اسیری لاهیجی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۸: میخانه از لعل لب تو پرشرو شور است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میخانه از لعل لب تو پرشرو شور است مسجد ز تجلی رخت غرقه نورست عکس رخ تو زآینه کون هویداست لیکن چه کند عامی بیچاره که کورست در پرده ذرات جهان گر چه نهانی آن نیز بروی تو که از فرط ظهورست حسن رخ تو ظاهر و پیداست ز عالم تابان همه ذرات ز مهر تو چو هورست در ملک دل عاشق غمدیده چه گویم کز روح خیال تو چه شادی چه سرورست هرکس که بجز کوی تو و روی تو جوید گر جنت و حورست که از عین قصورست در مانده اسیری بغم عشق چنانست کز بود حود و دنیی و عقبیش نفورست اسیری لاهیجی