خیالی بخاری
غزل ها
شمارهٔ ۱۲: گهی که عشق به خود راه می نمود مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گهی که عشق به خود راه می نمود مرا ز بودِ خود سر مویی خبر نبود مرا درِ مجاز ببستم به روی خویش، چو دوست به روی دل ز حقیقت دری گشود مرا به پیش روی من از عشق داشت آیینه دراو چنانکه بباید به من نمود مرا کشید عاقبت اندیشهٔ دهان و لبش به عالم عدم از عرصهٔ وجود مرا مگر تمام بسوزد متاعِ هستیِ من وگرنه ز آتش سودای او چه سود مرا کنونکه همچو خیالی به دوست پیوستم تفاوتی نکند طعنهٔ حسود مرا خیالی بخاری