ابن یمین
قطعه ها
شمارهٔ ٨٠٢: ای صاحبی که یابد از لطف دلگشایت - محبوس چاه محنت از بند غم رهائی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای صاحبی که یابد از لطف دلگشایت محبوس چاه محنت از بند غم رهائی گر پرتوی ز رایت بر خاک تیره افتد هر ذره آفتابی گردد بروشنائی آنم که فکر بکرم با زیور مدیحت مشهور عالمی شد در حسن و دلربائی پیوسته ام بمهرت وز دیگران گسسته در دیده خاک پایت کرده بتوتیائی گفتم بصیقل لطف آئینه دلم را روزی بشادکامی از زنگ غم زدائی زان پس که چند گاهی بودم بر تو گفتی در حضرتت بخوانم اصغا اگر نمائی گر هرگزم نبینی در خاطرت نیایم وانگه که پیشت آیم گوئی فلان کجائی هرگز مباد بندی بر کارت اوفتاده از کارم ار چه بندی هرگز نمیگشائی ابن یمین