ابن یمین
قطعه ها
شمارهٔ ١٠١: جمعی که رباعی ز غزل باز ندانند - گفتار چنانهاست که شایسته و زیباست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جمعی که رباعی ز غزل باز ندانند گفتار چنانهاست که شایسته و زیباست اینست هنرشان که بیان کردم و آنگاه اسباب معاش همه از شعر مهیاست وانکو بهنر همچو صدف زیور دل بست خاموش چو ماهی ز چنان شاعر گویاست از ملک فصاحت بکناری شدن اولیست اکنون ز میان فرق بیکبار چو برخاست نزدیک بزرگان جهان گر هنری نیست آری چه توان کرد جهان صورت دریاست گوهر که نفیس است ز خاشاک بزیرست خاشاک خسیس از گهرش مرتبه بالاست اوصاف بزرگان بسخن راست نیاید از تربیت اهل سخن آنهمه والاست ابن یمین