ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۶: ساقی قدح می که درو هست صفائی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی قدح می که درو هست صفائی به ز آن مطلب نزد خرد راهنمائی می در همه وقتی خوش و خوشتر بزمانی کز بلبل و گل یافت چمن برگ و نوائی رخساره بسرخی کند الحق چو عقیقی در باده لعل ار فکنی کاهربائی می چیست لطیفی بصفا راحت روحی در مملکت عقل شهی کامروائی در دور فلک بر صفت دختر رز نیست از کار دل غمزدگان بند گشائی با دختر رز تازه کنم عهد مودت کز مادر ایام ندیدیم وفائی گر تیره شد از زنگ غمت آینه دل چون باده روشن نبود زنگ زدائی از محنت ایام دل ابن یمین را دردیست که از باده بهش نیست دوائی ابن یمین