ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۰: دلا امید آن دارم که روی دلستان بینی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلا امید آن دارم که روی دلستان بینی برغم دشمنان خود را بکوی دوستان بینی خوش الحان بلبل قدسی بعنف اندر قفس مانده قفس را بشکن ار خواهی که روی گلستان بینی درین دوران بجز وصف سهی سروش ز کس مشنو که با کژ طبعی گردون بگیتی راستان بینی بجانی گر دهد بوسی بخر ایدل اگر خواهی در این سودا بانبازی مرا همداستان بینی حیات خود در آن دانم که بر خاک درت میرم که تا چون پا نهی بیرون سرم بر آستان بینی ولی ابن یمین تا کی بود در بیت احزانت نیامد وقت آن کو را دمی در بوستان بینی چه باشد بوستان من بکام دل رخت دیدن که بستان خوش آن باشد که در وی دلستان بینی ابن یمین