ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۲: جانا رخ چون بهار بنمای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جانا رخ چون بهار بنمای عالم بجمال خود بیارای از روی چو ماه تو صبوری ممکن نبود مرا مفرمای یا مهر خود از دلم برون بر یا از در من بمهر باز آی یا جان بستان و وارهانم یا بر دل زار من ببخشای با من بوفا ببند عهدی وین بسته در امید بگشای چون دست نمیرسد که یابم کام دل از آنلب شکر خای آخر چه شود که سر در آری تا از دل و جان ببوسمت پای پس کابن یمین ز عشق رویت گفتست بغمز و رمز هر جای این دل بر اوست نیک بنگر آئینه جان ز زنگ بزدای ابن یمین