ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۸: تا خط مشکبار برخ بر کشیده ئی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا خط مشکبار برخ بر کشیده ئی خورشید را بسایه شب در کشیده ئی گردی ز مشک بر گل سوری فشانده ئی خطی ز سبزه بر سمن تر کشیده ئی شاخ بنفشه بر ورق لاله کشته ئی مه را بلطف در خم چنبر کشیده ئی برگوی کز بنفشه چه آمد پسند تو کو را بروی لاله تر بر کشیده ئی در گل بماند سرو سهی را ز رشک پای ز آن قد که راست همچو صنوبر کشیده ئی زرد و نزار و بی خور و خوابم هلال وار ز آن عنبرین هلال که بر خور کشیده ئی منشور حسن اگر نه لب دلربای تست طغرای ابرویش ز چه بر سر کشیده ئی آورده ئی بخون دل عاشقان برات و آنرا بخط خویش مقرر کشیده ئی سنگین دلا بر ابن یمین نیست رحمتت آری بلای عشق تو کمتر کشیده ئی ابن یمین