ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۷: تنگ شکرست این دهن ایجان که تو داری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تنگ شکرست این دهن ایجان که تو داری رشک قمرست این رخ رخشان که تو داری یکلحظه دل اندر بر من جمع نباشد ز آشوب سر زلف پریشان که تو داری در حسن توئی یوسف و این طرفه که ما را دل بسته آنچاه زنخدان که تو داری عناب فتادست ز بادام دو چشمم تا دیده ام آن پسته خندان که تو داری افسون تب عشق من ار نیست بگو چیست بر گرد شکر آنخط خوش خوان که تو داری تا صورت از اینسان که ترا هست بخوبی نا خوب بود سیرت از اینسان که تو داری گر دست دهد ابن یمین را که بجانی بوسی خورد از لعل در افشان که تو داری جان در سر سودا کند و باک ندارد یکدم پی آن بوسه ارزان که تو داری ابن یمین