ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۷: سحرگه آن صنم سرو قد شتاب زده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سحرگه آن صنم سرو قد شتاب زده درآمد از در ابن یمین شراب زده عرق نشسته ز می بر عذار نازک او چنانکه بر ورق یاسمین گلاب زده شکنج طره او بر رخش فتاده چنانک ز رأس عقده مشکین بر آفتاب زده لبش چو دید دلم را کباب زآتش عشق نمک بگاه شکر خنده بر کباب زده بزیر خط رخ خوب ترا چنان دیدم که آتشست بر او آب مشک ناب زده بلطف گفتمش ای نازنین تو عمر منی بدان دلیل که هستی چنین شتاب زده منم که مردم چشم خیال پیمایم که تا خیال تو دیده دلش ز خواب زده در سرای ترا هر سحر چو فراشان برفته خاک بمژگان خویش و آب زده ابن یمین