ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۵: ای قاعده زلفت آشوب جهان بودن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای قاعده زلفت آشوب جهان بودن وی رسم لب لعلت آسایش جان بودن در باغ چو بخرامی جانم بهوس خواهد در پای سهی سروت چون آب روان بودن از بهر شکار لد گشتست ترا آئین از غمزه و از ابرو با تیرو کمان بودن چو کان چو بود زلفت کار دل من باشد در عرصه میدانت چون گوی روان بودن ایجان و جهان من جز لطف تو نفزاید در غایت پیدائی از خلق نهان بودن خون دل مشتاقان خوردست لب لعلت سرخست لبت اینک منکر نتوان بودن با ما نه چنین بودی زین پیش مکن جانا کز تو نبود لایق با ما نه چنان بودن ابن یمین