ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۸: تا دبدبه حسن تو افتاد در آفاق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا دبدبه حسن تو افتاد در آفاق نآمد نفسی بیغم دل بر لب عشاق مشتاق توأم جفت غمم بهر چه داری دریاب که شد طاق زغم طاقت مشتاق درد دل ما را بلب لعل دوا کن در جان چو رسد زهر چه سو دست ز تریاق در سر هوسم هست که با چون تو نگاری کز غایت لطفت بدلی نیست در آفاق نوشم دوسه می جز می و جز تو دگری نه می نوش بدینسان و میندیش ز انفاق با دختر رز جفت تمتع نتوان شد تا عصمت و تقوی ننهی بر طرف طاق من ابن یمینم شده مشهور برندی نه زاهد سالوسم و نه صوفی زراق ابن یمین