ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۲: خوش آنشعر سیه بر پرنیانش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آنشعر سیه بر پرنیانش بنفشه رسته گوئی ز ارغوانش چو قدش گر بود سروی ببستان نتابد رخ چو ماه آسمانش و گر تابد چو رویش ز آسمان ماه نباشد قد چو سرو بوستانش بچوگان گوی مه بر بود زلفش درین دعوی نه بس شاهد رخانش ز عشقش گر چه خون شد دل ولیکن نمیگویم بجز آرام جانش چه سود ابن یمین را پند چون شد درین سودا زیان نقد روانش ابن یمین