ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۱: ساقیا خیز که گل عزم چمن دارد باز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقیا خیز که گل عزم چمن دارد باز گوهر کام دل اندر صدف جان انداز مرغ جانرا بده از می پر و بالی که کند در هوای گل سیراب چو بلبل پرواز صبحدم نعره بلبل شنو از طرف چمن بتماشای گلت میدهد از جان آواز وقت آنست که بر گل دو سه روزی بزنیم چار تکبیر روان در عقب پنج نماز زاهدا طعنه مزن بر من ورندی که از آنک مسجد و میکده یکسانست بر اهل نیاز من و سودای غم عشق بس این مایه مرا تو سخن خواه حقیقت شنو و خواه مجاز آرزو میکندم با تو بخلوت نفسی کار من جمله نیاز و تو همه بر در ناز هنرم نیست بجز عشق تو ای بیخبران پیش محمود مگوئید دگر عیب ایاز ابن یمین