ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۳: کوکبه گل رسید ای صنم گلعذار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کوکبه گل رسید ای صنم گلعذار جام طرب وقت گل بی می گلگون مدار عیش صبوح آرزو میکندم مدتیست با چو تو شیرین لبی خاصه بوقت بهار چون ز می حسن تو مست خرابند خلق از چه سبب نرگست می نرهد از خمار بر ره دیوانگی نعره زنان شد دلم تا تو بهم بر زدی سلسله مشکبار درد دل ریش را من ز که جویم دوا هم تو قراریش ده چون ز تو شد بیقرار من ز لبت بوسه ئی خواهم و خواهی تو جان زود بگیر و بیار تا کی ازین انتظار دوش نسیم صبا ز ابن یمین یک غزل تازه چو سلک گهر برد بنزدیک یار گفت که در گوش گیر اینسخن دلپذیر تا بودت گوشوار از گهر شاهوار ابن یمین