ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۱: آمد بهار و وقت نشاطست می بیار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد بهار و وقت نشاطست می بیار می مایه نشاط بود خاصه در بهار طبع هوا چو میل سوی اعتدال کرد یک وزن شد دو کفه میزان روزگار هم بوی عود یافت ز خاک چمن صبا هم آب صندل است روان سوی جویبار چون گل شکفت باده گلگون ز کف منه کز خاک تو نه دیر که خواهد دمید خار در کش چو خارپشت ز نا جنس خویش سر می نوش تا شوی چو کشف در کلوخ زار می نوش اگر چه شرع برین طعن میکند کاین یک مضرتش بود و منفعت هزار می نوش و نا امید ز غفران حق مباش کافزون ز جرم بنده بود عفو کردگار ابن یمین بکوش که هنگام کار تست جائی همی روی که درو نیست هیچکار ابن یمین