ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۶: هر که ما را در هوای او ملامت میکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که ما را در هوای او ملامت میکند راستی خود را سزاوار غرامت می کند شرم ناید سرو و گل را پیش بالا و رخش کین همی لافد بقد او یاد قامت می کند گر دلم شد بسته زنجیر زلفش باک نیست دل خود این آشفته کاری بی ندامت می کند من سر آشوب دارم میل زلفش چون کنم نیست عاشق هر که او یاد از سلامت می کند گر نماید رجعتی آنماه شب در منزلم اختر سر گشته میل استقامت می کند از دلم بار سفر بر بست صبر بی ثبات چون همی بنید که غم در وی اقامت می کند من بمهر و او بکین مایل و زین مشگلتر آنک سر گرانی آن سبکروح از سئآمت می کند گو بچشم پر نم ابن یمین رویش ببین هر که ما را در هوای او ملامت میکند ابن یمین