ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۹: طالع سعد دلم زان رخ گلگون گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طالع سعد دلم زان رخ گلگون گیرد خرم آندل که چنین طالع میمون گیرد عاشق از دور فلک کام دل آنگه یابد که بدندان لب میگون تو در خون گیرد بی گل عارضت از خون جگر هر سحری شبه آید رخ من رنگ طبر خون گیرد ای بسا فتنه که آن غمزه فتانت کند و آنگهی بر من آشفته مفتون گیرد بجز آن رسته دندان و رخ خوب که دید عقد پروین که وطن در مه گردون گیرد زلف مشکین تو لیلی است کزو مجنونم ای خوش آنروز که دست من مجنون گیرد گفتم ایدل کم آن زلف سیه کارش گیر کان نه ماریست که در وی دم افسون گیرد دل مرا گفت چو زلفش مگر آشفته شدی عاقل آخر کم آن حبل متین چون گیرد سخن ابن یمین گوش کن ایعشوه فروش تا همه گوش تو در گوهر موزون گیرد ابن یمین