ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۲: چو روی آن پری پیکر گلی بیخارکی باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو روی آن پری پیکر گلی بیخارکی باشد چو قدش سر و سیم اندام خوش رفتار کی باشد کجا یاقوت رمانی بمیگون لعل او ماند و گر ماند بلعل او چنان دربار کی باشد دهانش از لب کوثر بسی خوشتر که از کوثر نخیزد در و گر خیزد همه شهوار کی باشد غم عشقش بدلداری برد هرگز کسی چون من مرا همچون غم عشقش کسی دلدار کی باشد گرم جان در سر مهرش رود زو بر نگیرم دل ز جان باشد شکیبائی ولی از یار کی باشد مرا مستی عشق او ز سر بیرون نخواهد شد چو عشقش در دهد ساغر کسی هشیار کی باشد گروهی را شگفت آمد که جان در کار او کردم ولی ز ابن یمین آخر شگفت اینکار کی باشد ابن یمین