ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۴: بر گل سیراب سنبل را چو جولان میدهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر گل سیراب سنبل را چو جولان میدهد بلبل طبع مرا یاد از گلستان میدهد چون نبات از شکر میگونش سر بر میزند خضر پنداری نشان از آبحیوان میدهد مشک بر کافور میبیزد صبا از زلف او زان چو انفاس مسیحا راحت جان میدهد تا بماند تازه گلبرگ رخش در باغ حسن چشمم آبش از هوا چون ابر نیسان میدهد گر بجانی میفروشد یکنظر جانان من شاهد حال است روی او که ارزان میدهد در سر ابن یمین هست آنکه جان پا شد بر او زنده دل آنکس که جان در پای جا نان میدهد سهل باشد جان بتلخی دادنم فرهاد وار گر لب شیرین او بختم بدندان میدهد ابن یمین