ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۱: بوئی که ز چین سر زلفت بمن آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بوئی که ز چین سر زلفت بمن آید خوشتر ز دم نافه مشک ختن آید جز قامت رعنای تو بالا ننماید سروی که ازو بوی گل و یاسمن آید میگون لب شیرین تو چون در نظرآرم در دیده غمدیده عقیق یمن آید با کوثر اگر وصف لب لعل تو گویم آبش ز خوشی سخنم در دهن آید در تاب و سرافکنده بود سرو چو نرگس گر قد چو شمشاد تو سوی چمن آید آمد بلب از چاه زنخدان تو جانم گر در کفش از زلف تو مشکین رسن آید بر آتش اندوه دلم آب فشاند بادی که ز خاک سر کویت بمن آید آمد بدل ابن یمین دوش خیالت چون یوسف مصری که به بیت الحزن آید ابن یمین