ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۸۹: یا رب این بوی خوش از زلف دلارام منست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یا رب این بوی خوش از زلف دلارام منست یا صبا همنفس نافه مشک ختن است آفتاب رخ او در شکن زلف سیاه همچو در سایه سنبل ورق نسترن است گر شکر خنده آن پسته شیرین نبود بچه معلوم توان کرد که او را دهن است ماه رویا دهن غنچه وش خوش سخنت چون شود خنده زنان پسته شکر شکن است در ته چاه زنخدان تو افتاد دلم دستگیرم خم آنزلف چو مشکین رسن است تا بدید ابن یمین رسته دندان ترا چون صدف جزع وی آکنده به در عدن است آب رویش مده از آتش محنت بر باد ز آنکه او خاک کف پای سر انجمن است سرور ملک علاء دول و دین که درش همچو درگاه حرم قبله هر مرد و زن است آنکه تا بخت به درگاه ویم راه نمود وردم الحمد لمن اذهب عنا الحزن است ابن یمین