ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۸۷: یا رب این پسته شیرین چه شکر گفتارست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یا رب این پسته شیرین چه شکر گفتارست و آن چه شکل است و شمایل چه قد و رفتارست زهره شد ماه شب چارده را حلقه بگوش یا بنا گوش چو سیم و گهر شهوارست بسکه در پای گل از حسرت او خار شکست تا بدید آنکه گل عارض او بی خارست اوست کز زلف و رخش گلشن جانرا همه سال سنبل غالیه بوی و ورق گلنارست پسته را از حسد غنچه خندانش دلیست نیمه ئی خون و دگر نیمه ازو زنگارست نرگسش خون دلم خورد و ازو نیست دریغ شربتش چون ندهم خاصه چنین بیمارست دل نیارم که نگهدارم از آن جان جهان ز آنکه پیوسته دلم در پی آن دلدار است هر که در صورت او بنگرد و جان ندهد آدمی نیست یقین صورت بر دیوارست در جهان ز ابن یمین وصف لبش هر که شنید آفرین کرد بر او گفت شکر گفتار است ابن یمین