ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۵۹: سبزه و آب روان باده گلگون بدست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سبزه و آب روان باده گلگون بدست سرو قدی میگسار خوشتر ازین عیش هست مستم و امید نیست ز آنکه شوم هوشیار هوش نیاید بلی مست صبوح الست همچو رخت اختری دیده گردون ندید گر چه بگرد سرت گشت ز بالا و پست مهر دلت برده بس رونق خوبی ماه کیست بغیر از خلیل کوبت آذر شکست خیز دل عاشقم مصلحتی را بجوی بت چکند حسن خویش گر نبود بت پرست دل بخم زلف او دست زد و خویش را با همه دیوانگی بر تو بزنجیر بست غمزه سر مست تو تیر بلا در کمان بر دل ابن یمین باز گشادست شست ابن یمین