ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۳۳: بر ماه و سرو آید هر لحظه صد قیامت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر ماه و سرو آید هر لحظه صد قیامت ز آن سرو ماه طلعت و آنماه سرو قامت گفتم کنم ز کویت عزم سفر ولیکن چون دیدمت نکردم جز نیت اقامت در ماجرای عشقت جان در میانه دل دل نیست نو ارادت کاندیشد از غرامت ور ترسی از ملامت از عاشقی حذر کن زیرا که راست ناید این کار بی ملامت دل بر جفات کردم خوش ز آنکه چون منی را از چون توئی تمامست این لطف و این کرامت از منزل سلامت آنلحظه رخت بر بست مسکین دلم چو بشنید از زیر لب سلامت تعییر میکنندم در عشق و می ندانند کابن یمین ندارد بر عاشقی ندامت گر مست عشق گردد آنکو امام شهرست دانم که ننگش آید از منصب امامت ابن یمین