ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۳۲: باد صبا چون نقاب از رخ گل برگرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد صبا چون نقاب از رخ گل برگرفت بلبل مست از نشاط زمزمه از سر گرفت مدحت گل میکند بلبل خوشگو ادا گل صفتش میدهد بر کف از آن در گرفت لاله بصورت شدست مجمره آتشین ز آنسببش اندرون دود معنبر گرفت مشک فشان میوزد باد بهاری مگر آهوی سرو سهی نافه ازو برگرفت فاخته شد واعظ و سرو سهی منبرش بر صفت واعظان چون سر منبر گرفت گفت بدوران گل با صنمی گلعذار شاد کسی کو بکف باده احمر گرفت ابن یمین چون شنید وعظ وی از جای جست دست نگار سهی قد سمنبر گرفت روی بگلشن نهاد رغم جهانرا و جای بهر طرب کنج باغ چشمه ساغر گرفت ابن یمین