ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۰: خرم آن کوی که منزلگه یارست آنجا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خرم آن کوی که منزلگه یارست آنجا روز پیروز کسیراست که بارست آنجا عارضش لاله سیراب و قدش سرو سهی است بر سر سرو سهی لاله ببارست آنجا هر خم از چین سر زلف گره بر گرهش که زهم باز کنی مشک تتارست آنجا گنج حسن رخ جانان نتوان داد ز دست گر چه از غالیه صد حلقه مارست آنجا حبذا منزل جانان که در ایام خزان از فروغ گل خندانش بهارست آنجا از خیال رخ دلبر خبرش پرسیدم گفت خوش باش که او عاشق زارست آنجا گر چه در بحر غم او بکنار افتادیم لیک شادیم که امید کنارست آنجا هر کجا پای نهد هست سر ابن یمین و ز دو چشم گهر افشانش نثارست آنجا ابن یمین