ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۹: توئی که مهر تو دلبند و دلگشاست مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
توئی که مهر تو دلبند و دلگشاست مرا منم که عشق تو هم درد و هم دواست مرا من و توئیم نگارا که مه بصورت و شکل چو شد تمام ترا ماند و چو کاست مرا نظیر قد تو جستم بسی نداد کسی بغیر سرو سهی زو نشان راست مرا گل جمال ترا تا حسن یک برگست چو بلبلان ز طرب کار با نواست مرا چو شمع جمع توئی پس بگو همیشه چو شمع بروز کشتن و شب سوختن چراست مرا بروز وصل دلم همچو بید لرزانست ز بیم آنکه شب هجر در قفاست مرا کنون چه سود که گویند دل بدوست مده چه دل کدام دل آخر دل از کجاست مرا اگر چه با تو بسی ماجرای عشقم هست ولی چو روی تو بینم همه صفاست مرا تو خواه ابن یمین را بخوان و خواه بران بهر چه رأی تو فرمان دهد رضاست مرا ابن یمین