جمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۵: زهی بیوفا خود نگوئی کجائی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی بیوفا خود نگوئی کجائی اگر هرگزم خود نبینی نیائی ندانستم از تو من این زود سیری نبردم گمان بر تو این بیوفائی اگر چند ترکان همه تنگ چشمند نگوئی بدین تنگ چشمی چرائی چه شیرین غلامی چه شایسته ترکی چه زیبا نگاری چه خوش دلربائی بشیرین لبت تازد ار آن سیه زلف چه ترکی که با هندوئی بر نیائی دل و جان بیک بوسه از من خریدست تو بازار دیدی بدین ناروائی جمال الدین اصفهانی