جمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۷: اگر رخت از جهان بیرون نهی به
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر رخت از جهان بیرون نهی به ازین تر دامنان گر وا رهی به تماشا گاه جانت بس فراخست اگر زین تنگنا بیرون جهی به گل امید ازینان نشکفد هیچ اگر خار دل خود کم نهی به چوقوت شمع هم از شمع باشد حقیقت عمر او را کوتهی به بگرد بید بی بر چند گردی غرض سایه است هم سروسهی به زدونان سوی صاحبدولتی پوی که تیزخواجه از ریش رهی به تملق کن چو دشمن گشت غالب چو درمانی ز شیری روبهی به بهی کن گر کسی بد کرد با تو که داند هر کسی کز بد بهی به نباید عیبم ار چیزی ندارم که دست سرو آزاده تهی به زعلم و حکمتت کاری نیاید برو هم ابلهی کن کابلهی به جمال الدین اصفهانی