جمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۰: ای زگرد ماه مشگ آویخته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای زگرد ماه مشگ آویخته وی بگرد لاله عنبر پیخته هرکجا عکس جمالت برفتاد صورت صد یوسفست انگیخته ای بسا دلهای جان افشان که هست بردو زلفت سرنگون آویخته رخت عشقت هر کجا آمد فرود عافیت زان ناحیت بگریخته زلف تو بر پیخت دست روزگار دست او کس جز قدر ناپیخته چون توان از عاشقی بگریختن عشق با اجزای جان آمیخته چند ازین عاشق کشی رحمی بکن ای هزاران خون ناحق ریخته جمال الدین اصفهانی