جمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۴: در رخ یار خویشتن خندم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در رخ یار خویشتن خندم برگل و لاله و سمن خندم هرگه آن سر و قد خرام کند بر قد سرو در چمن خندم گفتم از عشق خون همی گریم گفت من بر چنین سخن خندم تاکی ازدوست رغم دشمن را چون بباید گریستن خندم گوئی از ظن بیهده مگری چون توی گریی چه سود، من خندم تو بصد دیده میگری چو نشمع تا چو گل من بصد دهن خندم من مسکین بدست چو نتو حریف گر نگریم بخویشتن خندم جمال الدین اصفهانی