جمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۷: دل را همه آن ز دست برخیزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل را همه آن ز دست برخیزد کانگه که ز پا نشست برخیزد از هجر تو دل درآمدست از پای تا خود بکدام دست برخیزد کس با تو شبی ز پای ننشیند تا از سر هر چه هست برخیزد هر روز بقصد جان صد عاشق آن سنبل گل پرست برخیزد با آن لب چون میت عجب نبود چشم تو که نیم مست برخیزد وصل تو گشاده روی بنشیند چون دید که دل ببست برخیزد پنجاه دل افکند بیک ساعت تیری که ترا ز شست برخیزد جمال الدین اصفهانی