جمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۹: دلم از دیده برون میآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم از دیده برون میآید چه دهم شرح که چون میآید حل شده دل زره دیده برفت زان سرشکم همه خون میآید دل اگر خود همه از سنگ بود بکف عشق زبون میآید یارب آنمه بچه ماند یارب که هم از حلقه کنون میآید چشم خیره شود از طلعت او کز در حجره درون میآید ایکه در رنگ و طراوت رخ تو از گل و لاله فزون میآید خیز و از پرده برون آی تو نیز که گل از پرده برون میآید جمال الدین اصفهانی