جمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳: برخیز که موسم تماشاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برخیز که موسم تماشاست بخرام که روز باغ و صحراست امروز بنقد عیش خوشدار آن کیست کش اعتماد فرد است می هست و سماع و آن دگر نیز اسباب طرب همه مهیاست گلرا چو مشاطه ماه باشد گر جلوه کند سزد که زیباست نرگس چو بدیده خاک روبد نتوان گفتن که سخن رعناست رنگ رخ لاله بس لطیفست وانخال سیاه چشم بدراست تاخیمه زدست در دلم دوست ما را ز درون دل تماشاست از خود بدرآی و شاد بنشین کاین هستی ماست کافت ماست جمال الدین اصفهانی