شیخ فخرالدین عراقی
فصل دوم
مثنوی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون بدید این غزل بدین سان خوب ملتفت شد به طالب آن مطلوب دست یازید و بر گرفت و بخواند در بد و نیک این سخن می راند چون به آخر رسید خوش بگریست گفت: بیچاره این عراقی کیست؟ گفتم: ای جان جان، من مسکین در بیابان عشق گفته ام این گفت: آنگه شود مرا باور که بدین قافیت یکی دیگر بر بدیهه بگویی اندر حال باشد این در فراق و آن ز وصال آن غزل در فراق جانان بود وین یکی در وصال باید زود گفتم: ای مایهٔ سخن گفتن از تو بنوشتن و ز من گفتن گفت: کو کاغذ و دوات و قلم؟ دادمش: تا نوشت این غزلم: شیخ فخرالدین عراقی