شیخ فخرالدین عراقی
غزلیات
غزل شماره ۱۳۱: بیدلی را بی سبب آزرده گیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی دلی را بی سبب آزرده گیر خاکساری را به خاک اسپرده گیر خسته ای از جور عشقت کشته دان واله ای از عشق رویت مرده گیر گر چنین خواهی کشیدن تیغ غم جانم اندر تن چون خون افسرده گیر چند خواهی کرد ازین جور و ستم؟ بی دلی از غم به جان آزرده گیر برده ای، هوش دلم، اکنون مرا نیم جانی مانده وین هم برده گیر گر بخواهی کرد تیمار دلم از غم و تیمار جانم خرده گیر ور عراقی را تو ننوازی کنون عالمی از بهر او آزرده گیر شیخ فخرالدین عراقی